Vergrendeling Comprsion -plaat
Waston
30716
5/7/9/11/13
136/172/208/244/280
Ti
30716
| kwantiteit: | |
|---|---|
| Code | Gaten | Lengte | |
| 30716-005 | L | 5 | 136 |
| 30716-105 | R | ||
| 30716-007 | L | 7 | 172 |
| 30716-107 | R | ||
| 30716-009 | L | 9 | 208 |
| 30716-109 | R | ||
| 30716-011 | L | 11 | 244 |
| 30716-111 | R | ||
| 30716-013 | L | 13 | 280 |
| 30716-113 | R |
Proximale laterale vergrendelingscompressieplaat is een gespecialiseerd orthopedisch implantaat dat wordt gebruikt bij de behandeling van fracturen in het proximale dijbeen. Dit apparaat is ontworpen om een stabiele fixatie te bieden en de juiste genezing van complexe fracturen te bevorderen, inclusief die welke worden geplaatst of het gewrichtsoppervlak betreffen. Hier zijn de belangrijkste kenmerken en voordelen van de proximale laterale femorale vergrendelingsplaat:
1.Anatomic Design :
Contour matching : de plaat is vooraf verbonden om overeen te komen met de natuurlijke anatomie van het dijbeen, waardoor de behoefte aan intraoperatieve buiging wordt geminimaliseerd en irritatie van zacht weefsel wordt verminderd.
Laag profiel : een low-profile ontwerp vermindert de bekendheid van het implantaat onder de huid en minimaliseert irritatie van zacht weefsel.
2. Locking Screw Technology :
Stabiliteit : vergrendelingsschroeven creëren een construct met een vaste hoek, wat de stabiliteit van de breukfixatie verbetert, vooral in osteoporotisch bot.
Polyaxiale vergrendeling : sommige systemen bieden polyaxiale vergrendeling, waardoor een zekere mate van variabiliteit in schroefplaatsingshoeken mogelijk is, wat een beter aanpassingsvermogen biedt aan de anatomie van de patiënt.
3. Multiple -schroefopties :
Veelzijdigheid : de plaat zorgt meestal voor meerdere schroefopties, inclusief vergrendeling, niet-vergrendeling en gecanuleerde schroeven, waardoor chirurgen flexibiliteit krijgen in fixatiestrategieën.
Optimale plaatsing van de schroef : de plaatsing van strategische schroefgat vergemakkelijkt de optimale fixatie van zowel het proximale fragment als de as, waardoor een veilige en stabiele breukfixatie wordt gewaarborgd.
3. Fixed-hoekconstructie :
Biomechanische sterkte : de aardige hoek van de vergrendelingsschroeven biedt een stabiele en sterk construct, dat bijzonder gunstig is in complexe en verplaatste fracturen.
Het delen van belasting : het ontwerp zorgt voor het delen van belasting tussen de plaat en het bot, het bevorderen van een betere genezing en het verminderen van het risico op implantaatfalen.
4. Instrumentatie :
Nauwkeurige afstemming : geavanceerde instrumentatiesystemen vergemakkelijken een nauwkeurige plaatsing van de plaat en schroeven, waardoor de juiste afstemming en fixatie van de breuk wordt gewaarborgd.
Gebruiksgemak : gebruiksvriendelijke instrumentatie vereenvoudigt de chirurgische procedure en vermindert de operatietijd.
1. Geroeide stabiliteit :
De vergrendelingsplaat biedt uitstekende stabiliteit, vooral in osteoporotische of verplaatste bot, waardoor betere genezende resultaten worden bevorderd.
2. minimaal invasief :
Een minimaal invasieve chirurgische techniek kan vaak worden gebruikt, waardoor schade aan zacht weefsel wordt verminderd, littekens wordt geminimaliseerd en sneller herstel wordt bevorderd.
3. Versativerende toepassing :
Geschikt voor verschillende soorten femurfracturen, waaronder intra-articulaire, extra-articulaire en periprosthetische fracturen.
4. Versterkte resultaten :
Door stabiele fixatie te bieden en de juiste anatomische afstemming te bevorderen, helpt de proximale laterale vergrendelingscompressieplaat bij het bereiken van betere functionele resultaten en snellere terugkeer naar mobiliteit.
5. Reduceerde complicaties :
Het stabiele construct vermindert het risico op niet-unie, malunion en andere complicaties die verband houden met femurfracturen.
Over het algemeen is de proximale laterale femorale vergrendelingsplaat een cruciaal hulpmiddel in het arsenaal van de orthopedische chirurg, ontworpen om de unieke uitdagingen aan te pakken die worden gepresenteerd door proximale femurfracturen en het verbeteren van de resultaten van de patiënt door middel van stabiele en betrouwbare fixatie.
Proximale laterale femorale fracturen, waaronder eenvoudige, verplaatste en osteoporotische fracturen.
Enkelfracturen met betrokkenheid van het proximale dijbeen.
Syndesmotisch letsel dat stabilisatie vereist.
Breuken die zich uitstrekken in het enkelgewricht (intra-articulaire fracturen).
Vergrendeling van CopMression -plaatbrochure.pdf
Een proximale laterale femorale vergrendelingsplaat (PLFLP) is een gespecialiseerd orthopedisch implantaat dat is ontworpen om breuken in het proximale dijbeen te stabiliseren (het onderste deel van het dijbeen bij de knie). Het maakt gebruik van vergrendelingsschroeven om een construct met een vaste hoek te maken, waardoor stabiele en betrouwbare fixatie wordt geboden, vooral in complexe of osteoporotische breuken.
De PLFLP wordt gebruikt voor verschillende soorten femurfracturen, waaronder:
● Gemelateerde breuken (meerdere fragmenten).
● Intra-articulaire fracturen (waarbij het gewrichtsoppervlak betrokken is).
● Extra-articulaire breuken (niet met het gewrichtsoppervlak).
● Periprosthetische fracturen (rond een gezamenlijke prothese).
● Osteoporotische fracturen (bij patiënten met verzwakt bot).
● Stabiele fixatie : vergrendelingsschroeven bieden een construct met een vaste hoek, waardoor stabiele fixatie zorgt, zelfs in zwak bot.
● Anatomisch ontwerp : de plaat is vooraf verbonden om overeen te komen met de natuurlijke anatomie van het dijbeen, waardoor de behoefte aan intraoperatieve buiging wordt verminderd en irritatie voor zacht weefsel wordt geminimaliseerd.
● Veelzijdigheid : geschikt voor verschillende breukpatronen en patiëntanatomieën.
● Vroege mobilisatie : de stabiliteit van de fixatie zorgt voor vroege gewichtdragende en revalidatie, waardoor sneller herstel wordt bevorderd.
● Verminderde complicaties : het ontwerp vermindert het risico op malunion (onjuiste genezing) en niet-vakbond (falen om te genezen).
● Preoperatieve planning : radiografische beoordeling om het breukpatroon te begrijpen en de operatie te plannen.
● Patiëntpositionering : meestal rugligging, met het been toegankelijk.
● Incisie en blootstelling : een laterale incisie over het proximale dijbeen, waardoor de breukplaats wordt blootgelegd.
● Fractuurreductie : verminder de breuk anatomisch met klemmen en leidraad.
● Plaatplaatsing : plaats de vooraf verbonden plaat langs het laterale aspect van het dijbeen.
● Schroeffixatie : plaats de vergrendelingsschroeven door de plaatgaten in het bot.
● Intraoperatieve beeldvorming : gebruik fluoroscopie om een goede uitlijning en fixatie te garanderen.
● Sluiting : sluit zachte weefsels en huid in lagen.
● Immobilisatie : aanvankelijk kan een spalken of brace worden gebruikt om de chirurgische site te beschermen.
● Gewichtdragende : aanbevelingen variëren op basis van breukstabiliteit en patiëntconditie; Geleidelijk gewichtdragen wordt meestal aangemoedigd.
● Revalidatie : fysiotherapie om de functie, kracht en bewegingsbereik te herstellen.
● Follow-up : gewone röntgenfoto's om de genezing en uitlijning van breuk te controleren.
● Infectie : zoals bij elke chirurgische procedure is er een risico op infectie.
● Implantaatfalen : zelden kunnen de plaat of schroeven mislukken, vooral als de botkwaliteit slecht is.
● Niet-vakbond of malunion : de breuk kan niet goed genezen, waardoor verdere interventie nodig is.
● Zachte weefselirritatie : het implantaat kan irritatie veroorzaken voor omliggende zachte weefsels, hoewel dit wordt geminimaliseerd met een low-profile ontwerp.
De hersteltijd varieert afhankelijk van de ernst van de fractuur, de gezondheid van de patiënt en de naleving van revalidatieprotocollen. Over het algemeen kunnen patiënten verwachten dat ze binnen een paar weken gewicht dragen, met volledig herstel en terugkeren naar normale activiteiten die enkele maanden duren.
Alternatieve behandelingen zijn onder meer:
● Intramedullaire nagels : staven ingevoegd in het beenmergkanaal.
● Externe fixatie : metalen frames buiten het lichaam om de breuk te stabiliseren.
● Niet-vergrendelingsplaten en schroeven : traditionele methoden zonder de construct met vaste hoek.
● Conservatief beheer : voor minder ernstige fracturen kan niet-chirurgische behandeling met gieten of schrap worden overwogen.
Elke behandelingsoptie heeft specifieke indicaties en wordt gekozen op basis van de behoeften en breukkenmerken van de individuele patiënt.
| Code | Gaten | Lengte | |
| 30716-005 | L | 5 | 136 |
| 30716-105 | R | ||
| 30716-007 | L | 7 | 172 |
| 30716-107 | R | ||
| 30716-009 | L | 9 | 208 |
| 30716-109 | R | ||
| 30716-011 | L | 11 | 244 |
| 30716-111 | R | ||
| 30716-013 | L | 13 | 280 |
| 30716-113 | R |
Proximale laterale vergrendelingscompressieplaat is een gespecialiseerd orthopedisch implantaat dat wordt gebruikt bij de behandeling van fracturen in het proximale dijbeen. Dit apparaat is ontworpen om een stabiele fixatie te bieden en de juiste genezing van complexe fracturen te bevorderen, inclusief die welke worden geplaatst of het gewrichtsoppervlak betreffen. Hier zijn de belangrijkste kenmerken en voordelen van de proximale laterale femorale vergrendelingsplaat:
1.Anatomic Design :
Contour matching : de plaat is vooraf verbonden om overeen te komen met de natuurlijke anatomie van het dijbeen, waardoor de behoefte aan intraoperatieve buiging wordt geminimaliseerd en irritatie van zacht weefsel wordt verminderd.
Laag profiel : een low-profile ontwerp vermindert de bekendheid van het implantaat onder de huid en minimaliseert irritatie van zacht weefsel.
2. Locking Screw Technology :
Stabiliteit : vergrendelingsschroeven creëren een construct met een vaste hoek, wat de stabiliteit van de breukfixatie verbetert, vooral in osteoporotisch bot.
Polyaxiale vergrendeling : sommige systemen bieden polyaxiale vergrendeling, waardoor een zekere mate van variabiliteit in schroefplaatsingshoeken mogelijk is, wat een beter aanpassingsvermogen biedt aan de anatomie van de patiënt.
3. Multiple -schroefopties :
Veelzijdigheid : de plaat zorgt meestal voor meerdere schroefopties, inclusief vergrendeling, niet-vergrendeling en gecanuleerde schroeven, waardoor chirurgen flexibiliteit krijgen in fixatiestrategieën.
Optimale plaatsing van de schroef : de plaatsing van strategische schroefgat vergemakkelijkt de optimale fixatie van zowel het proximale fragment als de as, waardoor een veilige en stabiele breukfixatie wordt gewaarborgd.
3. Fixed-hoekconstructie :
Biomechanische sterkte : de aardige hoek van de vergrendelingsschroeven biedt een stabiele en sterk construct, dat bijzonder gunstig is in complexe en verplaatste fracturen.
Het delen van belasting : het ontwerp zorgt voor het delen van belasting tussen de plaat en het bot, het bevorderen van een betere genezing en het verminderen van het risico op implantaatfalen.
4. Instrumentatie :
Nauwkeurige afstemming : geavanceerde instrumentatiesystemen vergemakkelijken een nauwkeurige plaatsing van de plaat en schroeven, waardoor de juiste afstemming en fixatie van de breuk wordt gewaarborgd.
Gebruiksgemak : gebruiksvriendelijke instrumentatie vereenvoudigt de chirurgische procedure en vermindert de operatietijd.
1. Geroeide stabiliteit :
De vergrendelingsplaat biedt uitstekende stabiliteit, vooral in osteoporotische of verplaatste bot, waardoor betere genezende resultaten worden bevorderd.
2. minimaal invasief :
Een minimaal invasieve chirurgische techniek kan vaak worden gebruikt, waardoor schade aan zacht weefsel wordt verminderd, littekens wordt geminimaliseerd en sneller herstel wordt bevorderd.
3. Versativerende toepassing :
Geschikt voor verschillende soorten femurfracturen, waaronder intra-articulaire, extra-articulaire en periprosthetische fracturen.
4. Versterkte resultaten :
Door stabiele fixatie te bieden en de juiste anatomische afstemming te bevorderen, helpt de proximale laterale vergrendelingscompressieplaat bij het bereiken van betere functionele resultaten en snellere terugkeer naar mobiliteit.
5. Reduceerde complicaties :
Het stabiele construct vermindert het risico op niet-unie, malunion en andere complicaties die verband houden met femurfracturen.
Over het algemeen is de proximale laterale femorale vergrendelingsplaat een cruciaal hulpmiddel in het arsenaal van de orthopedische chirurg, ontworpen om de unieke uitdagingen aan te pakken die worden gepresenteerd door proximale femurfracturen en het verbeteren van de resultaten van de patiënt door middel van stabiele en betrouwbare fixatie.
Proximale laterale femorale fracturen, waaronder eenvoudige, verplaatste en osteoporotische fracturen.
Enkelfracturen met betrokkenheid van het proximale dijbeen.
Syndesmotisch letsel dat stabilisatie vereist.
Breuken die zich uitstrekken in het enkelgewricht (intra-articulaire fracturen).
Vergrendeling van CopMression -plaatbrochure.pdf
Een proximale laterale femorale vergrendelingsplaat (PLFLP) is een gespecialiseerd orthopedisch implantaat dat is ontworpen om breuken in het proximale dijbeen te stabiliseren (het onderste deel van het dijbeen bij de knie). Het maakt gebruik van vergrendelingsschroeven om een construct met een vaste hoek te maken, waardoor stabiele en betrouwbare fixatie wordt geboden, vooral in complexe of osteoporotische breuken.
De PLFLP wordt gebruikt voor verschillende soorten femurfracturen, waaronder:
● Gemelateerde breuken (meerdere fragmenten).
● Intra-articulaire fracturen (waarbij het gewrichtsoppervlak betrokken is).
● Extra-articulaire breuken (niet met het gewrichtsoppervlak).
● Periprosthetische fracturen (rond een gezamenlijke prothese).
● Osteoporotische fracturen (bij patiënten met verzwakt bot).
● Stabiele fixatie : vergrendelingsschroeven bieden een construct met een vaste hoek, waardoor stabiele fixatie zorgt, zelfs in zwak bot.
● Anatomisch ontwerp : de plaat is vooraf verbonden om overeen te komen met de natuurlijke anatomie van het dijbeen, waardoor de behoefte aan intraoperatieve buiging wordt verminderd en irritatie voor zacht weefsel wordt geminimaliseerd.
● Veelzijdigheid : geschikt voor verschillende breukpatronen en patiëntanatomieën.
● Vroege mobilisatie : de stabiliteit van de fixatie zorgt voor vroege gewichtdragende en revalidatie, waardoor sneller herstel wordt bevorderd.
● Verminderde complicaties : het ontwerp vermindert het risico op malunion (onjuiste genezing) en niet-vakbond (falen om te genezen).
● Preoperatieve planning : radiografische beoordeling om het breukpatroon te begrijpen en de operatie te plannen.
● Patiëntpositionering : meestal rugligging, met het been toegankelijk.
● Incisie en blootstelling : een laterale incisie over het proximale dijbeen, waardoor de breukplaats wordt blootgelegd.
● Fractuurreductie : verminder de breuk anatomisch met klemmen en leidraad.
● Plaatplaatsing : plaats de vooraf verbonden plaat langs het laterale aspect van het dijbeen.
● Schroeffixatie : plaats de vergrendelingsschroeven door de plaatgaten in het bot.
● Intraoperatieve beeldvorming : gebruik fluoroscopie om een goede uitlijning en fixatie te garanderen.
● Sluiting : sluit zachte weefsels en huid in lagen.
● Immobilisatie : aanvankelijk kan een spalken of brace worden gebruikt om de chirurgische site te beschermen.
● Gewichtdragende : aanbevelingen variëren op basis van breukstabiliteit en patiëntconditie; Geleidelijk gewichtdragen wordt meestal aangemoedigd.
● Revalidatie : fysiotherapie om de functie, kracht en bewegingsbereik te herstellen.
● Follow-up : gewone röntgenfoto's om de genezing en uitlijning van breuk te controleren.
● Infectie : zoals bij elke chirurgische procedure is er een risico op infectie.
● Implantaatfalen : zelden kunnen de plaat of schroeven mislukken, vooral als de botkwaliteit slecht is.
● Niet-vakbond of malunion : de breuk kan niet goed genezen, waardoor verdere interventie nodig is.
● Zachte weefselirritatie : het implantaat kan irritatie veroorzaken voor omliggende zachte weefsels, hoewel dit wordt geminimaliseerd met een low-profile ontwerp.
De hersteltijd varieert afhankelijk van de ernst van de fractuur, de gezondheid van de patiënt en de naleving van revalidatieprotocollen. Over het algemeen kunnen patiënten verwachten dat ze binnen een paar weken gewicht dragen, met volledig herstel en terugkeren naar normale activiteiten die enkele maanden duren.
Alternatieve behandelingen zijn onder meer:
● Intramedullaire nagels : staven ingevoegd in het beenmergkanaal.
● Externe fixatie : metalen frames buiten het lichaam om de breuk te stabiliseren.
● Niet-vergrendelingsplaten en schroeven : traditionele methoden zonder de construct met vaste hoek.
● Conservatief beheer : voor minder ernstige fracturen kan niet-chirurgische behandeling met gieten of schrap worden overwogen.
Elke behandelingsoptie heeft specifieke indicaties en wordt gekozen op basis van de behoeften en breukkenmerken van de individuele patiënt.
